Wytyczne nauczania +/- 15 minut

L'impératif to tryb rozkazujący w języku francuskim, używany do wyrażania rozkazów, nakazów i rad. Skupia się na trzech osobach: tu, nous, vous. Ważne zasady obejmują usuwanie końcówki -s w czasie teraźniejszym dla czasowników 1. grupy w drugiej osobie. Wyjątkowe formy dotyczą czasownika "vouloir" z formą tylko "veuillez". Lekcja zawiera przykłady i porównania do języka polskiego, pomagając zrozumieć różnice gramatyczne i praktyczne zastosowania form imperatywnych.
  1. W trybie rozkazującym występują tylko trzy osoby: tu, nous, vous.
  2. Dla czasowników pierwszej grupy końcówka -s w drugiej osobie jest pomijana.
Verbe PlanterVerbe FinirVerbe Mettre
TuPlante une fleur ici. (Zasadź tutaj kwiat.)TuFinis ton travail ! (Skończ swoją pracę !)TuMets tes chaussures ! (Załóż buty!)
NousPlantons des arbres ensemble (Sadźmy razem drzewa)NousFinissons nos assiettes. (Skończmy nasze talerze.)NousMettons de l'eau.  (Włóżmy wodę.)
VousPlantez une fleur là-bas.  (Zasadźcie tam kwiat.)VousFinissez de manger. (Kończcie jeść.)VousMettez des gants !  (Załóż rękawiczki!)

Wyjątki!

  1. Czasownik vouloir ma tylko jedną formę w trybie rozkazującym: veuillez.

Ćwiczenie 1: L'impératif

Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.

Pokaż tłumaczenie Pokaż odpowiedzi

Plantons, Arrose, partez, Goûtons, Cultive, Cultivez, Entre, Plante

1. Entrer + Tu :
... dans la maison et va dans le jardin.
(Wejdź do domu i idź do ogrodu.)
2. Planter + Tu :
... des fleurs dans le jardin.
(Zasadź kwiaty w ogrodzie.)
3. Arroser + Tu :
... la terre pendant mes vacances.
(Podlewaj ziemię podczas moich wakacji.)
4. Partir + Vous :
Vous êtes allergiques au plantes, ... !
(Jeśli jesteś uczulony na rośliny, odejdź!)
5. Cultiver + Tu :
... du maïs dans le champs.
(Uprawiaj kukurydzę na polu.)
6. Cultiver + Vous :
... des fleurs roses pour les vendre.
(Hoduj różowe kwiaty, aby je sprzedać.)
7. Planter + Nous :
... des nouveaux arbres dans le parc.
(Sadzimy nowe drzewa w parku.)
8. Goûter + Nous :
... les fruits frais du jardin.
(Spróbujmy świeżych owoców z ogrodu.)

Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór

Instrukcja: Wybierz poprawne rozwiązanie

1. _____ la plante tous les jours pour qu'elle grandisse bien.

(_____ roślinę codziennie, żeby dobrze rosła.)

2. _____ des graines dans la terre pour avoir des fleurs.

(_____ nasiona w ziemi, aby mieć kwiaty.)

3. _____ bien le jardin cet été !

(_____ dobrze o ogród tego lata!)

4. Ne _____ pas aux feuilles des arbres, elles sont fragiles.

(Nie _____ liści drzew, są delikatne.)

5. _____ une rose près du banc dans le jardin.

(_____ różę obok ławki w ogrodzie.)

6. _____ l'herbe le matin pour qu'elle reste verte.

(_____ trawę rano, żeby pozostała zielona.)

L'impératif w języku francuskim – podstawy i użycie

L'impératif to forma gramatyczna służąca do wydawania rozkazów, nakazów oraz udzielania rad. W języku francuskim występują wyłącznie trzy osoby, które wykorzystuje się w trybie rozkazującym: tu, nous oraz vous. Każda z tych osób ma swoją specyficzną formę czasownika.

Budowa i przykłady

Dla czasowników z pierwszej grupy kończących się na -er, w drugiej osobie liczby pojedynczej (tu) z reguły usuwa się zakończenie -s. Na przykład: plante (zamiast plantes) czy arrose. Czasowniki takie jak finir i mettre odmieniają się regularnie według swoich wzorców, np. finis, finissons, finissez czy mets, mettons, mettez.

Wyjątki w imperatywie

Ważną uwagę należy poświęcić czasownikowi vouloir, który posiada tylko jedną formę imperatywną: veuillez. Jest to forma grzecznościowa, często spotykana w formalnych zwrotach.

Wskazówki dla uczących się

  • W imperatywie nie stosujemy osoby pierwszej liczby pojedynczej (je).
  • Forma „nous” często tłumaczona jest jako "zróbmy coś razem" i jest używana, by wyrazić zaproszenie lub sugestię.
  • Imperatyw może występować w zdaniach rozkazujących zarówno pojedynczej, jak i mnogiej liczbie osób.

Różnice między językiem francuskim a polskim

W języku polskim imperatyw jest bardziej rozbudowany i może odnosić się do wszystkich osób, podczas gdy po francusku ogranicza się do trzech określonych osób (tu, nous, vous). Również konstrukcja form zmienia się inaczej niż w języku polskim. W polskim istnieją typowe zakończenia i nieregularności, które trzeba opanować, natomiast we francuskim najważniejsze jest zapamiętanie wyjątków, jak np. brak końcówki -s w tu dla czasowników 1. grupy. Poniżej kilka przydatnych zwrotów:

  • Plante une fleur ici. – Posadź tutaj kwiat.
  • Finissons nos assiettes. – Skończmy nasze talerze (czyli zjedzmy do końca).
  • Veulliez entrer. – Proszę wejść.

Napisane przez

Ta treść została zaprojektowana i sprawdzona przez zespół pedagogiczny coLanguage. O coLanguage

Profile Picture

Azéline Perrin

licencjat z języków obcych stosowanych

Université de Lorraine

University_Logo

Ostatnia aktualizacja:

poniedziałek, 07/07/2025 17:26