- Używamy narzędnika, gdy mówimy, kim ktoś jest z zawodu lub jaką ma narodowość.
- Narzędnik występuje po przyimku „z”, gdy mówimy, z kim lub z czym jesteśmy, idziemy, rozmawiamy itp.
- Używamy go, aby określić narzędzie lub środek transportu, czyli czym coś robimy lub jak się poruszamy.
- Rzeczowniki rodzaju męskiego mają końcówkę -em, rodzaju żeńskiego -ą.
- „Rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone na -o lub -e mają w narzędniku końcówkę -em.
- W liczbie mnogiej występują dwie końcówki: -ami dla rzeczowników niemęskoosobowych oraz -mi dla męskoosobowych.
Odmiana rzeczowników: mianownik → narzędnik
| mianownik (kto? co?) | narzędnik (z kim? z czym?) |
|---|---|
| nauczyciel | (jestem) nauczycielem |
| kelnerka | (jestem) kelnerką |
| lekarz | (jestem) lekarzem |
| kucharz | (jestem) kucharzem |
| studentka | (jestem) studentką |
| policjantka | (jestem) policjantką |
| dentysta | (jestem) dentystą |
Wyjątki!
- Rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone na -a (np. kolega, dentysta) odmieniają się jak żeńskie i przyjmują końcówkę -ą, np. kolegą, dentystą.
Ćwiczenie 1: Rzeczowniki w narzędniku
Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.
dentystą, prawnikiem, kelnerką, policjantem, kucharzem, kierowcą, dziennikarką, lekarzem
1.
Mój zawód to lekarz. Jestem ....
(Mój zawód to lekarz. Jestem lekarzem.)
2.
Mój zawód to prawnik. Jestem ....
(Mój zawód to prawnik. Jestem prawnikiem.)
3.
Mój zawód to dentysta. Jestem ....
(Mój zawód to dentysta. Jestem dentystą.)
4.
Mój zawód to kierowca. Jestem ....
(Mój zawód to kierowca. Jestem kierowcą.)
5.
Mój zawód to kucharz. Jestem ....
(Mój zawód to kucharz. Jestem kucharzem.)
6.
Mój zawód to kelnerka. Jestem ....
(Mój zawód to kelnerka. Jestem kelnerką.)
7.
Mój zawód to dziennikarka. Jestem ....
(Mój zawód to dziennikarka. Jestem dziennikarką.)
8.
Mój zawód to policjant. Jestem ....
(Mój zawód to policjant. Jestem policjantem.)
Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór
Instrukcja: Wybierz poprawne rozwiązanie
