Wytyczne nauczania +/- 15 minut

Lekcja omawia "le participe passé" – imiesłów przeszły w języku francuskim, jego formy regularne i nieregularne, zastosowanie w tworzeniu czasu passé composé oraz podstawowe wyjątki. Materiał skierowany jest do początkujących uczących się języka francuskiego, pokazując różnice i podobieństwa względem języka polskiego.
  1. Particyp przeszły pozwala na tworzenie passé composé przez dodanie czasownika posiłkowego être lub avoir.
 Terminaisons (Końcówki)Exemples (Przykłady)
Réguliers (Regularne)

-er-é

-ir-i

-re-u

MangerMangé

FinirFini

BoireBu

Irréguliers (Nieregularne)

-re-is

-re-it

-ir-ert

ApprendreAppris (Appris)

DireDit  (Dit)

OffrirOffert (Offert)

Forme particulière (Forma szczególna)

Être (Być)

Avoir (Mieć)

Faire (Robić)

Été

Eu

Fait

Ćwiczenie 1: Wielokrotny wybór

Instrukcja: Wybierz poprawne rozwiązanie

1. Nous avons ______ une table pour quatre personnes.

(My ______ zarezerwowaliśmy stolik dla czterech osób.)

2. Le serveur a ______ la carte des plats.

(Kelner ______ przyniósł menu z potrawami.)

3. J'ai ______ une boisson et un dessert délicieux.

(Ja ______ zamówiłem napój i pyszny deser.)

4. Ils ont ______ le plat principal rapidement.

(Oni ______ szybko zjedli danie główne.)

5. Le dessert a été ______ par le restaurant.

(Deser został ______ przez restaurację.)

6. J'ai ______ un pourboire au serveur sympathique.

(Ja ______ zostawiłem napiwek miłemu kelnerowi.)

Le participe passé – Wprowadzenie do imiesłowu przeszłego

Le participe passé to jedna z najważniejszych form czasownikowych w języku francuskim, służąca do wyrażania czynności zakończonych. Pozwala nie tylko na tworzenie czasów przeszłych, takich jak passé composé, lecz także pełni funkcję przymiotnika w zdaniach.

Zastosowanie i działanie

Ta forma często łączy się z czasownikami posiłkowymi être lub avoir, aby zbudować passé composé, który opisuje czynności przeszłe. Na przykład: j'ai mangé oznacza „zjadłem”.

Terminy i koniugacje

Imiesłów przeszły ma różne końcówki, które zależą od grupy czasownika:

  • Czasowniki regularne: końcówki takie jak (od -er), -i (od -ir), -u (od -re). Przykłady: mangé, fini, bu.
  • Czasowniki nieregularne: mają odmienne końcówki, np. -is, -it, -ert. Przykłady: appris, dit, offert.
  • Formy szczególne: niektóre czasowniki, takie jak être, avoir i faire, mają unikatowe formy: été, eu, fait.

Różnice między francuskim a polskim

W języku polskim nie mamy dokładnego odpowiednika imiesłowu przeszłego w takiej formie jak francuski participe passé. Za pomocą aspektu dokonanego i niedokonanego oraz czasów przeszłych tworzymy podobne znaczenia. Warto zwrócić uwagę, że francuski participe passé może się zgadzać pod względem rodzaju i liczby z podmiotem, co w polskim wyraża się przez odpowiednia odmianę czasownika lub przymiotnika.

Przydatne słowa i zwroty: Le passé composé – czas przeszły złożony, terminaison – końcówka, verbe régulier/irrégulier – czasownik regularny/nieregularny.

Ten materiał jest przeznaczony dla osób początkujących (poziom A1), które uczą się podstaw budowy zdań w czasie przeszłym we francuskim.

Napisane przez

Ta treść została zaprojektowana i sprawdzona przez zespół pedagogiczny coLanguage. O coLanguage

Profile Picture

Azéline Perrin

licencjat z języków obcych stosowanych

Université de Lorraine

University_Logo

Ostatnia aktualizacja:

czwartek, 26/06/2025 18:36