- Miejscownik jest używany do opisu miejsca akcji.
- Rzeczowniki w miejscowniku występują najczęściej jako okoliczniki miejsca.
- W języku polskim miejscownik nigdy nie występuje samodzielnie, do opisu miejsca zawsze używa się wyrażeń przyimkowych.
- Rzeczowniki twardotematowe mają w miejscowniku najczęściej końcówkę -e, miękkotematowe -u. Również rzeczowniki zakończone na k, g, ch przybierają końcówkę u.
Odmiana rzeczowników: mianownik → miejscownik
| mianownik (kto? co?) | miejscownik (o kim? o czym?) |
| ulica | (mieszkam) na ulicy |
| dom | (mieszkam) w domu |
| miasto | (mieszkam) w mieście |
| wieś | (mieszkam) na wsi |
| Europa | (mieszkam) w Europie |
| Polska | (mieszkam) w Polsce |
| Warszawa | (mieszkam) w Warszawie |
Wyjątki!
- Formy „we” używa się zamiast „w”, gdy połączenie w + wyraz jest trudne do wymówienia, np. we Francji, we Włoszech.
Ćwiczenie 1: Rzeczowniki w miejscowniku
Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.
o pracy, w sklepie, w domu, na ulicy, we Włoszech, w Europie, We Francji, na wsi
1.
Rozmawiamy ....
(Rozmawiamy o pracy.)
2.
Mieszkamy ... Pomorskiej.
(Mieszkamy na ulicy Pomorskiej.)
3.
Pizzę je się ....
(Pizzę je się we Włoszech.)
4.
... jest wieża Eiffla.
(We Francji jest wieża Eiffla.)
5.
W weekend zostaję ....
(W weekend zostaję w domu.)
6.
Moja mama jest ....
(Moja mama jest w sklepie.)
7.
Moi dziadkowie mieszkają ....
(Moi dziadkowie mieszkają na wsi.)
8.
Polska leży ....
(Polska leży w Europie.)
Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór
Instrukcja: Wybierz poprawne rozwiązanie
