10K+ studenci - 4.8/5
Ucz się z nauczycielem Materiały dydaktyczne wliczone Ćwicz rozmowę

Wytyczne nauczania +/- 15 minut

Poznaj włoskie aggettivi possessivi, takie jak mio/mia (mój/moja), tuo/tua (twój/twoja) i loro (ich), oraz zasady ich użycia z rodzajami i liczbą rzeczowników.
  1. Przymiotniki dzierżawcze zgadzają się w rodzaju i liczbie z rzeczownikiem.
  2. Artykuł jest często używany: mój libro.
Persona (Osoba)Singolare (liczba pojedyncza)Plurale (Liczba mnoga)
Io (Ja)Mio/Mia (Mój/Moja)Miei/Mie (Moi/Moje)
Tu (Ty)Tuo/Tua (Twój/Twoja)Tuoi/Tue (Twoi/Twe)
Lui/Lei (On/Ona)Suo/Sua (Jego/Jej)Suoi/Sue (Swoi/Swe)
Noi (My)Nostro/Nostra (Nasz/Nasza)Nostri/Nostre (Nasi/Nasze)
Voi (Wy)Vostro/Vostra (Wasz/Wasza)Vostri/Vostre (Wasze)
Loro (Loro)Loro (Loro)Loro (Loro)

Wyjątki!

  1. Przy członkach rodziny w liczbie pojedynczej pomija się rodzajnik: mia madre.
  2. W niektórych przypadkach przymiotnik dzierżawczy może występować po rzeczowniku: casa mia, amore mio!, colpa tua!.

Ćwiczenie 1: Gli aggettivi possessivi

Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.

Pokaż tłumaczenie Pokaż odpowiedzi

suo, i vostri, i suoi, mia, mio, la sua, Tua, nostra

1.
Come stanno ... genitori?
(Jak się mają wasi rodzice?)
2.
Noi amiamo molto ... nonna.
(Bardzo kochamy naszą babcię.)
3.
Come si chiama ... padre?
(Jak ma na imię jego ojciec?)
4.
... madre è molto simpatica.
(Twoja matka jest bardzo sympatyczna.)
5.
Questa è ... sorella, si chiama Laura.
(To jest moja siostra, nazywa się Laura.)
6.
Luca adora ... famiglia.
(Luca uwielbia swoją rodzinę.)
7.
Lei va al cinema con ... cugini.
(Ona idzie do kina ze swoimi kuzynami.)
8.
Questo è ... fratello minore.
(To jest mój młodszy brat.)

Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór

Instrukcja: Wybierz poprawne rozwiązanie

1. La ___ sorella ha due figli.

(Moja ___ siostra ma dwoje dzieci.)

2. Il ___ padre è simpatico.

(Twój ___ ojciec jest miły.)

3. Abbiamo visitato la casa ___ ieri.

(Wczoraj zwiedziliśmy ___ dom.)

4. I ___ figli vanno a scuola insieme.

(___ dzieci chodzą do szkoły razem.)

5. Ho parlato con ___ madre stamattina.

(Rozmawiałem dziś rano z ___ matką.)

6. Ti piace il libro ___?

(Podoba ci się ___ książka?)

Gli aggettivi possessivi – przegląd

W tym rozdziale poznasz włoskie przymiotniki dzierżawcze, czyli gli aggettivi possessivi. Służą one do wskazywania przynależności, czyli komu coś należy.

Co znajdziesz w tej lekcji?

  • Tablicę odmiany przymiotników dzierżawczych w liczbie pojedynczej i mnogiej dla wszystkich osób
  • Zasady zgody przymiotnika ze słowem, do którego się odnosi (liczba, rodzaj)
  • Specjalne reguły użycia rodzajnika określonego przed przymiotnikiem
  • Przykłady zachowań nietypowych i pozycjonowania przymiotnika po rzeczowniku

Odmiana i zasady użycia

Włoskie przymiotniki dzierżawcze odmieniają się w zależności od osoby (ja, ty, on/ona, my, wy, oni), rodzaju (męski, żeński) oraz liczby (poj., mn.).

Przykładowo:
Io: mio (m. poj.) / mia (ż. poj.) / miei (m. mn.) / mie (ż. mn.)
Tu: tuo / tua / tuoi / tue

W przeciwieństwie do niektórych języków, takich jak polski, gdzie przymiotnik dzierżawczy dostosowuje się do rodzaju i liczby przedmiotu posiadanego, we włoskim ważna jest również osoba właściciela, która wpływa na formę.

Rodzajnik określony z przymiotnikiem

We włoskim zazwyczaj przed przymiotnikiem dzierżawczym stoi rodzajnik określony, np. il mio libro (moja książka). Wyjątek stanowią członkowie rodziny w liczbie pojedynczej, gdzie rodzajnik się pomija: mia madre (moja matka).

Przymiotnik dzierżawczy po rzeczowniku

Czasem przymiotnik dzierżawczy może wystąpić po rzeczowniku, co podkreśla emocjonalny lub szczególny charakter należności, np. casa mia (mój dom), amore mio! (moja miłość!).

Przydatne słowa i wyrażenia

  • mio / mia / miei / mie – mój, moja, moi, moje
  • tuo / tua / tuoi / tue – twój, twoja, twoi, twoje
  • nostro / nostra / nostri / nostre – nasz, nasza, nasi, nasze
  • loro – ich (forma niezmienna)
  • la madre – matka (rodzajnik określony często pomijany z członkami rodziny w l.poj.)

Różnice między włoskim a polskim

W polskim przymiotnik dzierżawczy dostosowuje się jedynie do rodzaju, liczby i przypadku, ale nie ma osobnych form zależnych od osoby (np. „mój”, „twoja”). We włoskim każda osoba ma swoje własne formy dzierżawcze i one również zgadzają się z rzeczownikiem pod względem rodzaju i liczby.

Przykład: la mia sorella – moja siostra, gdzie „mia” dopasowuje się do żeńskiego rodzaju liczby pojedynczej oraz osoby właściciela (ja).

Typowe konstrukcje, które mogą wyróżniać się w użyciu to pominięcie rodzajnika z członkami rodziny w liczbie pojedynczej i możliwość umieszczenia przymiotnika po rzeczowniku dla wyrażenia emocji lub podkreślenia należności.

Napisane przez

Ta treść została zaprojektowana i sprawdzona przez zespół pedagogiczny coLanguage. O coLanguage

Profile Picture

Fabio Pirioni

licencjat z humanistyki

University of Udine

University_Logo

Ostatnia aktualizacja:

czwartek, 17/07/2025 17:25