Ta lekcja uczy użycia reële voorwaarde w języku niderlandzkim, czyli warunku rzeczywistego z 'als' + czas teraźniejszy i zdaniem głównym w czasie przyszłym lub rozkazującym, np. "Als het regent, zullen we binnen blijven." czy "Als je tijd hebt, bel me dan."
  1. Używaj reële voorwaarde w sytuacjach, które mogą się zdarzyć lub są prawdopodobne w przyszłości.
  2. Zdanie nadrzędne często następuje po warunku, ale może również stać na początku.
 Voorwaarde (Warunek)Hoofdzin (Zdanie główne)
Structuur (Struktura)Als + tegenwoordige tijd toekomende tijd
Voorbeelden (Przykłady)Als het regent, zullen we binnen blijven. (Jeśli będzie padać, zostaniemy w środku.)
Structuur (Struktura)Als + tegenwoordige tijdimperatief
Voorbeelden (Przykłady)Als je tijd hebt, bel me dan. (Jeśli masz czas, zadzwoń do mnie.)

Wyjątki!

  1. Słowo dan jest często używane przy trybie rozkazującym.
  2. Zdanie główne opisuje skutek, a nie warunek.

Ćwiczenie 1: Warunek rzeczywisty

Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.

Pokaż tłumaczenie Pokaż odpowiedzi

roep, zal, uitnodigt, schenk, kom, zullen

1.
Als je mijn vriend wilt ontmoeten, ... ik hem uitnodigen.
(Als je mijn vriend wilt ontmoeten, zal ik hem uitnodigen.)
2.
Als je er zin hebt, ... we een schaakspel spelen.
(Als je er zin hebt, zullen we een schaakspel spelen.)
3.
Als het diner klaar is, ... dan iedereen aan tafel.
(Als het diner klaar is, roep dan iedereen aan tafel.)
4.
Als je zin hebt in een gezellige borrel, ... dan langs.
(Als je zin hebt in een gezellige borrel, kom dan langs.)
5.
Als je op tijd komt, ... we beginnen met het bordspel.
(Als je op tijd komt, zullen we beginnen met het bordspel.)
6.
Als je iets wil geven, ... dan een bos bloemen.
(Als je iets wil geven, schenk dan een bos bloemen.)
7.
Als je vrienden ..., zal het een gezellige avond worden.
(Als je vrienden uitnodigt, zal het een gezellige avond worden.)
8.
Als je komt, ... we kaartspelletjes spelen.
(Als je komt, zullen we kaartspelletjes spelen.)

Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór

Instrukcja: Wybierz poprawne zdanie z warunkiem rzeczywistym, opisujące możliwą sytuację w przyszłości.

1.
Warunek jest w czasie przeszłym (had); przy warunku rzeczywistym należy używać czasu teraźniejszego.
Warunek zawiera formę czasu przyszłego, co jest niepoprawne; przy warunkach rzeczywistych zawsze używamy czasu teraźniejszego.
2.
Tutaj jest tryb rozkazujący w zdaniu głównym, ale to mniej odpowiednia forma wyrażenia przyszłości niż czas przyszły dla tego ćwiczenia.
Warunek jest w czasie przeszłym (had); przy warunkach rzeczywistych musi to być czas teraźniejszy.
3.
Kolejność wyrazów jest niepoprawna; 'będą' powinno stać przed czasownikiem głównym.
Zdanie podrzędne błędnie używa czasu przyszłego ('będzie padać'); przy warunkach rzeczywistych używamy czasu teraźniejszego.
4.
Szyk wyrazów w zdaniu głównym jest niepoprawny; to niepoprawna konstrukcja zdaniowa w języku niderlandzkim.
Warunek jest w czasie przeszłym ('był'), co nie jest zgodne z warunkiem rzeczywistym.

Warunek rzeczywisty w języku niderlandzkim („De reële voorwaarde”)

Ta lekcja wyjaśnia, jak w języku niderlandzkim wyrażać realne warunki, czyli sytuacje możliwe lub prawdopodobne w przyszłości. Poznasz tu budowę zdań warunkowych z prawdziwą przesłanką oraz przykłady ich zastosowania.

Struktura zdania warunkowego z warunkiem rzeczywistym

  • Zdanie podrzędne (warunkowe): zaczyna się od „als” (jeśli) i używa czasu teraźniejszego („tegenwoordige tijd”).
  • Zdanie główne: opisuje skutek tego warunku i najczęściej występuje w czasie przyszłym („toekomende tijd”) lub w formie trybu rozkazującego („imperatief”).

Przykłady zdań

  • „Als het regent, zullen we binnen blijven.” – Jeśli będzie padać, zostaniemy w środku.
  • „Als je tijd hebt, bel me dan.” – Jeśli masz czas, zadzwoń do mnie wtedy.

Wskazówki dotyczące użycia

  • Przesłanka (zdanie z „als”) opisuje możliwy lub prawdopodobny scenariusz w przyszłości.
  • Zdanie główne wyraża rezultat tego warunku.
  • W przypadku trybu rozkazującego często występuje słowo „dan” – pełni funkcję wskazującą skutek warunku.
  • Kolejność zdań może być również odwrotna: najpierw zdanie główne, potem warunkowe.

Różnice między językiem polskim a niderlandzkim w wyrażaniu warunków

W języku polskim zdania warunkowe często tworzy się za pomocą spójnika „jeśli” lub „gdy”. W niderlandzkim natomiast używa się „als” dla warunków realnych w czasie teraźniejszym. Ważnym elementem jest użycie czasu teraźniejszego w zdaniu warunkowym (np. „als je tijd hebt”) oraz przyszłego lub imperatywu w zdaniu głównym.

Przydatne wyrażenia:

  • als – jeśli, gdy
  • dan – wtedy, wówczas (często używane w zdaniu głównym po trybie rozkazującym)
  • tijd hebben – mieć czas
  • binnen blijven – zostać w środku
  • bel me – zadzwoń do mnie

Uwaga na różnice gramatyczne: w polskim warunek może być wyrażony w czasie przyszłym, podczas gdy w niderlandzkim konsekwentnie używamy teraźniejszego w zdaniu z „als”, a skutek wyrażamy w czasie przyszłym lub imperatywie.

Napisane przez

Ta treść została zaprojektowana i sprawdzona przez zespół pedagogiczny coLanguage. O coLanguage

Profile Picture

Kato De Paepe

Biznes i języki

KdG University of Applied Sciences and Arts Antwerp

University_Logo

Ostatnia aktualizacja:

czwartek, 27/11/2025 23:42