Poznaj użycie włoskich wyrażeń „Ecco” do wskazywania obecności (np. „Ecco la tua borsa”) oraz „È” do identyfikacji osób i wyrażania posiadania (np. „È Anna”, „È il mio libro”).
- Ecco używa się tylko z elementami obecnymi lub widocznymi.
- 'È' używa się do identyfikowania obiektu lub osoby.
| Struttura (Struktura) | Tipo (Rodzaj) | Esempio (Przykład) |
|---|---|---|
| Ecco! | Mostrare qualcosa | Ecco! Lo sapevo. (Oto! Wiedziałem.) |
| Ecco + gruppo nominale | Indicare qualcosa/qualcuno (Wskazać coś/kogoś) | Ecco la tua borsa. (Oto twoja torba.) |
| Ecco + pronome | Indicare la presenza di qualcuno/qualcosa (Wskazywać obecność kogoś/czegoś) | Dov'è Luca? Eccolo! (Gdzie jest Luca? Oto on!) |
| È + nome | Identificare una persona (Identyfikować osobę) | Chi è lei? È Anna. (Kim ona jest? To Anna.) |
| È + pronome possessivo | Esprimere un possesso (Wyrażenie własności) | Di chi è questo libro? È il mio. (Czyja jest ta książka? Jest moja.) |
Ćwiczenie 1: Espressioni con 'ecco' ed 'è'
Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.
Eccolo, Ecco, È la mia, ecco, è lui, Eccola
1.
Indicare qualcosa:
... il profitto che abbiamo fatto ieri.
(Oto zysk, który osiągnęliśmy wczoraj.)
2.
Esprimere possesso:
Scusa, di chi è questa penna? ...!
(Przepraszam, czyj to długopis? To mój!)
3.
Indicare la presenza:
... il libro che cercavi.
(Oto książka, której szukałeś.)
4.
Identificare una persona:
Lì c'è l'imprenditore? Sì, ....
(Czy tam jest przedsiębiorca? Tak, to on.)
5.
Mostrare qualcosa:
Consegnami il documento, per favore. ....
(Podaj mi dokument, proszę. Proszę bardzo.)
6.
Indicare la presenza:
..., è arrivata la tua borsa.
(Oto twoja torba.)
7.
Indicare qualcosa:
... i costi nella tabella mensile.
(Oto koszty w miesięcznej tabeli.)
8.
Indicare qualcosa:
Guarda, ... il marketing che funziona!
(Spójrz, oto marketing, który działa!)
Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór
Instrukcja: Wybierz zdanie poprawne pod względem użycia 'oto' i 'jest'.
1.
Tu chodzi o coś widocznego, dlatego należy użyć 'Oto', a nie 'Jest'.
Forma 'Oto jest' nie jest poprawna; używa się tylko 'Oto' lub 'Jest' osobno.
2.
Słowo 'Jesto' nie istnieje; to błędna forma 'Oto' lub 'Jest'.
'Oto' używa się do pokazania czegoś widocznego, ale do identyfikacji osoby używa się 'Jest'.
3.
Tu chodzi o pokazanie obecnego przedmiotu, dlatego używa się 'Oto' (lub 'Oto ona'), a nie 'Jest'.
Błąd w czasowniku 'obawiałem'; w tym kontekście nie jest poprawny, poza tym 'Oto' zwykle poprzedza rzeczownik lub zaimek.
4.
Błędne pytanie: do pytania o posiadanie używa się 'Czyj jest', a nie 'Oto'.
'Oto' nie używa się w pytaniach o posiadanie; forma jest niepoprawna.
