Dowiedz się, jak przekształcać wypowiedzi z estillo directo na estilo indirecto używając pretérito simple, z przykładami czasowników jak decir, preguntar i pamiętając o zmianach zaimków jak me i le.
  1. Czasowniki takie jak decir, recordar, preguntar są używane do tworzenia stylu pośredniego.
Estilo Directo (Styl bezpośredni)Estilo Indirecto (Styl pośredni)
Juan: "Me gusta negociar la oferta." (Juan powiedział mi, że lubił negocjować ofertę.)Juan me dijo que le gustaba negociar la oferta. (Juan powiedział mi, że lubił negocjować ofertę.)
Ana: "Creo que la oferta es positiva." (Ana powiedziała mi, że sądziła, że oferta jest pozytywna.)Ana me dijo que creía que la oferta era positiva. (Ana powiedziała mi, że wierzyła, że oferta była pozytywna.)
Pedro: "¿Vas a rechazar la contraoferta?" (Pedro zapytał mnie, czy zamierzasz odrzucić kontrpropozycję?)Pedro me preguntó si iba a rechazar la contraoferta. (Pedro zapytał mnie, czy zamierza odrzucić kontrpropozycję.)
Eva: "Sin duda, la oferta es excelente." (Eva powiedziała mi, że bez wątpienia oferta była doskonała.)Eva me dijo que, sin duda, la oferta era excelente. (Eva powiedziała mi, że bez wątpienia oferta była doskonała.)

Wyjątki!

  1. Zaimek może się zmieniać w zależności od kontekstu, jak me, le, les. Na przykład: Me gusta esta oferta. - Ella dijo que le gusta esta oferta.

Ćwiczenie 1: Styl pośredni z czasami przeszłymi prostymi

Instrukcja: Wstaw poprawne słowo.

Pokaż tłumaczenie Pokaż odpowiedzi

dijo que, iba a rechazar, tenía, preguntó, negociaban, era, es

1. Decir que + ser:
Juan: La negociación es exitosa. : Juan me ... la negociación ... exitosa.
(Juan: La negociación es exitosa. : Juan me dijo que la negociación era exitosa.)
2. Decir que + ser:
Marta: La contraoferta ... interesante. : Marta me ... la contraoferta ... interesante.
(Marta: La contraoferta es interesante. : Marta me dijo que la contraoferta era interesante.)
3. Decir que + negociar:
Juan: Nosotros negociamos con ellos. : Juan me ... ellos ... con ellos.
(Juan: Nosotros negociamos con ellos. : Juan me dijo que ellos negociaban con ellos.)
4. Decir que + ser:
Eva: Sin duda, la oferta es excelente. : Eva me dijo que, sin duda, la oferta ... excelente.
(Eva: Sin duda, la oferta es excelente. : Eva me dijo que, sin duda, la oferta era excelente.)
5. Decir que + negociar:
Ana: Nosotros negociamos una buena oferta. : Ana me ... ellos ... una buena oferta.
(Ana: Nosotros negociamos una buena oferta. : Ana me dijo que ellos negociaban una buena oferta.)
6. Decir que + tener:
Eva: Tengo el compromiso con ellos. : Eva me ... ... el compromiso con ellos.
(Eva: Tengo el compromiso con ellos. : Eva me dijo que tenía el compromiso con ellos.)
7. Preguntar + rechazar:
Pedro: ¿Vas a rechazar la oferta? : Pedro me ... si ... la oferta.
(Pedro: ¿Vas a rechazar la oferta? : Pedro me preguntó si iba a rechazar la oferta.)
8. Decir que + ser:
Ana: El compromiso es importante. : Ana me ... el compromiso ... importante.
(Ana: El compromiso es importante. : Ana me dijo que el compromiso era importante.)

Ćwiczenie 2: Wielokrotny wybór

Instrukcja: Wybierz poprawne zdanie w mowie zależnej, używając czasu przeszłego, które właściwie odzwierciedla to, co ktoś powiedział w przeszłości.

1.
Niepoprawne: użyto pretérito indefinido zamiast pretérito imperfecto dla czasownika głównego w mowie zależnej po czasowniku w czasie przeszłym.
Niepoprawne: brakuje zaimka 'mi', który wskazuje, do kogo skierowane jest zdanie w mowie zależnej.
2.
Niepoprawne: czasownik główny nie powinien być w pretérito indefinido, lecz w pretérito imperfecto, by być zgodnym z mową zależną.
Niepoprawne: czasownik nie powinien pozostać w czasie teraźniejszym po czasowniku w czasie przeszłym; powinien zmienić się na pretérito imperfecto.
3.
Niepoprawne: użycie trybu warunkowego nie jest tutaj odpowiednie; poprawna forma to pretérito imperfecto.
Niepoprawne: czasownik nie powinien pozostać w czasie teraźniejszym w mowie zależnej, gdy czasownik wprowadzający jest w czasie przeszłym.
4.
Niepoprawne: czasownik w mowie zależnej powinien być w pretérito imperfecto, aby wyrazić informację tła, a nie w pretérito indefinido.
Niepoprawne: czasownik nie może pozostać w czasie teraźniejszym po czasowniku w pretérito w mowie zależnej.

Estilo indirecto z czasami przeszłymi prostymi

Ta lekcja skupia się na użyciu stylu pośredniego (estilo indirecto) w języku hiszpańskim, szczególnie z czasami przeszłymi prostymi, takimi jak pretérito perfecto simple (indefinido) oraz pretérito imperfecto. Styl pośredni pozwala nam relacjonować czyjeś wypowiedzi z przeszłości, czyli mówić, co ktoś powiedział lub zapytał wcześniej, zmieniając formę zdania odpowiednio do kontekstu.

Co uczymy się w tej lekcji?

  • Formowanie stylu pośredniego z czasownikami modalnymi i czasami przeszłymi.
  • Typowe czasowniki używane do wprowadzenia stylu pośredniego, takie jak decir, recordar, i preguntar.
  • Zmiany zaimków w zależności od kontekstu (np. me, le, les).
  • Dostosowywanie czasów czasowników z oryginalnej wypowiedzi do pretérito imperfecto w stylu pośrednim.

Przykłady ważnych słów i zwrotów

W przykładach z tabeli widzimy, jak bezpośrednie zdania, np. Juan: "Me gusta negociar la oferta." zmieniają się w styl pośredni na Juan me dijo que le gustaba negociar la oferta. Zwróć uwagę na czasownik dijo (pret. perfecto simple od decir) i zmianę gusta na gustaba (pretérito imperfecto).

Dlaczego to jest ważne?

W hiszpańskim, gdy mówimy o czyichś słowach z przeszłości, czasownik w zdaniu oryginalnym często zmienia swój czas na przeszły niedokonany (pretérito imperfecto), by oddać fakt, że relacjonujemy wypowiedź, a nie cytujemy jej dosłownie.

Różnice między polskim a hiszpańskim

Po polsku styl pośredni nie wymaga aż tak częstej zmiany czasu na przeszły niedokonany. Mocno polegamy na czasie przeszłym prostym i często stosujemy wtrącenia typu „powiedział, że...”. W hiszpańskim jednak zmiana czasów jest bardziej restrykcyjna, dlatego czasowniki z teraźniejszości w mowie bezpośredniej często przechodzą w pretérito imperfecto w mowie pośredniej.

Przydatne zwroty i słowa:

  • Decir – mówić („Juan dijo que...” – „Juan powiedział, że...”)
  • Preguntar si – pytać czy („Él preguntó si...” – „On zapytał, czy...”)
  • Recordar – przypominać („Ella recordó que...” – „Ona przypomniała, że...”)

Zwróć też uwagę, że w hiszpańskim często zmieniają się zaimki osobowe: me (mi) na le (jemu/jej) czy les (im) zależnie od sytuacji.

Napisane przez

Ta treść została zaprojektowana i sprawdzona przez zespół pedagogiczny coLanguage. O coLanguage

Profile Picture

Alessia Calcagni

Języki komunikacji w międzynarodowych przedsiębiorstwach i organizacjach

Università degli Studi di Modena e Reggio Emilia

University_Logo

Ostatnia aktualizacja:

sobota, 29/11/2025 07:47